Pomorze Gdańskie
Encyklopedia PWN
wojny polsko-krzyżackie 1308–1521,
wojny toczone przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie w celu powstrzymania ekspansji terytorialnej zakonu krzyżackiego lub odzyskania utraconych ziem.
obszar Pomorza Zachodniego sięgający na wschodzie po ziemię bytowsko-lęborską, na zachodzie obejmujący wschodnią i środkową część obecnego niem. kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie;
Barnim I, ur. ok. 1210, zm. 13 XI 1278, Dąbie,
książę szczeciński od 1220, zachodniopomor. od 1264, ojciec Bogusława IV;
książę wielkopol., młodszy syn Władysława Odonica;
terytorium hist. na Pomorzu, złożone z 2 okręgów nie graniczących ze sobą (najmniejsza odległość 4 km), ze stolicami w Bytowie i Lęborku;
ród szlachecki herbu Leliwa, osiadły prawdopodobnie już od XIV w. na Pomorzu Gdańskim;
